پردازش و تفسیر داده‌های مغناطیس زمینی مرتبط با منابع زمین‌گرمایی با استفاده از دو روش اویلر و AN-EUL، شمال شرق محلات

چشمه­های آبگرم متعدد در منطقه محلات و همچنین نوع زمین‌شناسی منطقه، نشان‌دهنده وجود یک سامانة زمین­گرمایی بزرگ در اعماق منطقه است. طی فعالیت­های صورت گرفته از 1374 در ایران، چندین ناحیه امیدبخش از لحاظ پتانسیل زمین­گرمایی از سوی مرکز انرژی­های نو وزارت نیرو معرفی شده که محلات یکی از مناطق مهم در این زمینه است. به‌منظور شناسایی دقیق نواحی مستعد زمین­گرمایی، عملیات مغناطیس­سنجی زمینی در طول 10 نیم‌رخ‌‌ به‌نسبت بلند، جمعا به طول حدود 160 کیلومتر با فاصله ایستگاهی 40 متر و فاصله نیم‌رخی 5/1 کیلومتر، در محدوده اطراف چشمه­های آبگرم محلات صورت گرفت. در مجموع بیش از 4000 ایستگاه مغناطیس­سنجی برداشت شد. در این پژوهش داده­های حاصل از عملیات مغناطیس­سنجی زمینی با استفاده از دو روش بسیار کاربردی اویلر و روش تلفیقی سیگنال تحلیلی و اویلر (AN-EUL) مورد تفسیر قرار گرفته است. نتایج برآورد عمق منبع اصلی بی­هنجاری به‌دست آمده با این دو روش، وجود یک منبع زمین­گرمایی با عمق حداقل یک کیلومتر در منطقه را برآورد می­کند. مقدار شاخص ساختاری به‌دست آمده از این دو روش پردازشی، مؤید این است که منبع بی­هنجاری احتمالا داری شکلی شبیه به یک استوانه قائم است. نبود قطب منفی مغناطیسی بارز در منطقه احتمالا حاکی از گسترش این توده در عمق است. همچنین نتایج این پژوهش نشان می­دهد که روش اویلر علاوه بر برآورد عمق بی­هنجاری، به بررسی روند تغییر عمق در نقاط متفاوت بی­هنجاری هم می­پردازد ولی روش AN-EUL فقط در نقاط خاصی می­تواند برآورد عمق را عملی سازد.